Jonathan Barnbrook, daha gençken mezarlıklarda çok zaman geçirdi. Merak etmeyin, bu bir Morrissey eğiliminden kaynaklanmıyordu ve onda Nosferatu hakkında hiçbir şey yok. Tipografiyi incelemek için oradaydı. Eski mezar taşları ve anıtlar üzerine kazınmış metin onun için büyük bir ilham kaynağı olmuştur ve eskimiş harf formlarına modern bir ses vermek, uyarlamak ve yeniden canlandırmak, çalışmalarının önemli bir parçası olmuştur.
"Highgate'de yaşıyorum çünkü burası Highgate Mezarlığı'nın olduğu yer. Mezarlıklar ve mezar taşları, ben gençken tipografi ve atmosfer için gerçek bir ilham kaynağıydı ”diyor Barnbrook. “Klasik tipografi ile ilgilendim ve okuduğum Londra'da bunun için gidilmesi gereken yerler kiliseler ve mezarlıklar. Tamamen büyümüş olduğu için Highgate özellikle iyidir. Bu kayıp medeniyete gitmek gibi. İçeri girdiğinizde her yerde ağaçlar ve sarmaşıklarla kaplı ve kırılmış mezar taşları vardı. Gerçekten çok güzel bir atmosfer. "
Klasik harfleri bu kadar ilginç bulmasının pek çok nedeni var. Birincisi, bugünün tek kullanımlık kültürünün tersi olan, taşa oyulmuş olanın kalıcılığıdır. Bir mezar taşı, birinin hayatını üç satırda özetler, ancak öylece atılamaz. Büyüleyici bulduğu bir başka şey de, bugün bile yazıtların neredeyse hiç uygun tasarım olarak görülmemesi - bunlar yarı yetenekli halk sanatı olarak kabul ediliyor.
"Normal bir insanın mezar taşı, uygun bir sanat, tasarım veya tipografi olarak görülmüyor ve bunu oldukça ilginç buluyorum," diye devam ediyor, çay bardağına bakıp sessiz ve düşünceli bir şekilde konuşuyor. “Tasarım dışı bu aynı zamanda çağdaş grafiklerde yaratıcılık üzerinde çok güçlü bir etkiye sahip. İnsanlar, bir tasarımcı tarafından üretilmemiş bir şey bulurlar, ancak bunu bir tür estetik için çalışmalarına dahil ederler. "
Barnbrook’un dökümhanesi VirusFonts’un en son sürümü Priori Acute’dur. Bu, Priori ailesine on yıl önce ilk kez geliştirmeye başladığı bir ekran yüzü ekler. El oyması yazının etkisi, 3B olukları ve gölgelendirmesi açısından açıkça ortadadır, ancak yazı tipinin önceki serif ve sans serif metin versiyonları da Barnbrook’un klasik yazı sevgisinden kaynaklanmıştır. Barnbrook, Virus ile birlikte, Priori'nin yoğun olarak kullanıldığı bir tasarım stüdyosu işletiyor. Stüdyo tasarımlarının kitaplarında, albüm kapaklarında ve hatta Japonya'da mağazalar, bir sanat galerisi, sinemalar ve otelleri içeren büyük bir gelişme olan Roppongi Hills için yaptığı kimlik çalışmasının bir parçası olarak göreceksiniz.
Priori, bazıları Barnbrook’un kapısının önünde olmak üzere diğer tasarımcılar tarafından yaygın olarak kullanılmaktadır. Bir gün, Barnbrook stüdyosunun karşısındaki Archer Street barının üzerine yeni bir tabela boyandığını fark etti. Geriye dönüp düşündüğünde gülüyor. "Tabela yazarı yapıyordu ve ben 'Bu yazı tipini beğendin mi?' Dedi, 'Evet, evet, evet, ama o fotoğrafı çektiğin için senden ücret almalıyız' dedi. yazı tipi!'"
Highgate'deki evinden, Londra'nın merkezine, Piccadilly Circus'tan sadece birkaç blok ötede, Apollo Tiyatrosu'nun hemen arkasındaki stüdyosuna hızlı bir yolculuk var. Hava yeterince sıcaksa bisiklete binmeyi tercih eder. Çevrenizdeki dünyayla bir arabada olduğundan çok daha fazla meşgul oluyorsunuz, diyor. Arabası yok ve araba kullanamıyor ve muhtemelen öyle kalacak. Her neyse, her zaman çalıştığı Londra'da arabaya gerek yok. Her zaman yol çalışmaları ve çirkin yeni gelişmeler olabilir, ancak şehrin canlılığını seviyor. Turistik bölgelerden kaçınarak, hala doğru atmosfere sahip sokakları keşfediyor. Fleet Street, tüm gazeteler gitmiş olsa da şu anda bir favori.
Bu, büyüdüğü Londra'nın kuzeyindeki uzak uçlarda bulunan Luton ile tezat oluşturuyor. Her iki ebeveyni de oradaki Vauxhall fabrikasında çalışıyordu ve kapanmasaydı o da orada çalışabilirdi. Klasik tipografi sevgisi, mekana bir tepki olarak gelişti. Bunu çok fazla yapmamalıyım, dedi. "Tarih yoktu, sadece modern bir sanayi kentiydi, bu yüzden doğal olarak bu tür tipografi ve estetiğe nasıl yöneldiğimi anlayabiliyorum - bu benim ortaya çıkardığım şeyin tam tersi.
Londra'da tasarım okumak için ayrıldığında ana tema Modernizm'di. Tıpkı Luton gibi, ona göre Modernizm canlılıktan yoksundu. Tarih, kültür ve iletişim, orta sınıf beyaz Avrupalılar tarafından hayal edilen, temiz, organize ama nihayetinde dar bir estetiğe indirgeniyordu. Onunla hiçbir ilgisi yoktu, bu yüzden onu azaltan şeyler yerine hayatı yansıtan şeyler yaratmaya başladı.
“40 yıl öncesinden kalma bu harika Modernist binalar şimdi çöp gibi görünüyor ve yıkılıyor” diye belirtiyor. “Ve tüm güzel Avrupa gazetelerinde kullanılan Helvetica, benim yerel kasabamdaki işsizlik bürosu için de kullanılıyordu. Farklı çağrışımları vardı - tüm bu Modernizmde otorite ve hayatın gaddarlığı vardı, başladığı sosyalist ütopik fikir değil. "
Barnbrook'un yıllar içinde yayınladığı bazı yazı tiplerinin isimleri sizi gülümsetecek. Bastard, Expletive, Moron veya Tourette ile bazı düzenler yapmaya ne dersiniz? Olympukes veya Infidel, belki? Bu eğlenceli ve biraz çatışmacı başlıklar kesinlikle Barnbrook tavrının bir kısmını yansıtıyor, ancak aynı zamanda yazı karakterlerinin kendileri hakkında da bir şeyler söylüyorlar. Onun için bir yazı tipinin adı farklı düzeylerde çalışmalıdır.
2005 yılında piyasaya sürülen Tourette buna iyi bir örnek. Adını nöropsikiyatrik bozukluk Tourette sendromundan almıştır. Bazı hastalar, en uygunsuz anlarda en kötü kelimeleri havlamaktan kendilerini alıkoyamazlar. Bu, normal konuşma sınırlarımızla çelişiyor ve bunları aşmak, Barnbrook'un yazı tipiyle keşfetmek istediği bir şeydi - harf biçimlerinin görsel yönleri var ve sonra kelimelerde ve nihayetinde dilde nasıl kullanıldıkları var.
"Tourette, 19. yüzyılın başlarından kalma bir levha serif biçimine dayanıyor," diyor. "Tourette hastalığına sahip olmak, insanların üzerinde anlaşmaya varılan bir dil kodunun dışına çıkması anlamına gelir. İşte bu yüzden, orada oturan birini gördüğünüzde, sohbet ederken ve aynı zamanda "lanet olası pislik işemek" diyorlarsa bu çok ilginç. " Barnbrook, kabul edilen sosyal normların dışında kalan bu "medeni" konuşma ve konuşma yan yana gelmesini ilginç buluyor. Tourette'de söylemeye çalıştığım buydu. Yasaklanmış küfürler var, ancak bunların dilde de görünmesi gerekiyor, çünkü başka türlü kalibre edemeyiz. Ve küfretmeyi severim, ”diye ekliyor kötü bir sırıtışla.
