Yazar ve yayıncı Miranda Sawyer otuz yıldır müziğin ve yaratıcı kültürün ayrılmaz bir parçası ve son kitabında Zaman doldu Orta yaşının kendisi ve aslında 1990'larda reşit olmuş herkes için ne anlama geldiğini araştırıyor.
Bölüm 12'de, Sawyer işe ve kariyere bakar ve aşağıdaki alıntı, 20. yüzyılın son on yılını 20 olarak geçirmiş olanlarınız için bir anlam ifade edebilir - kulüp kültüründen ve sizin başladığınız sırada içerdiği her şeyden hoşlanan bir şey. yaratıcı kariyer yolunuz.
- Serbest çalışmaya gitme hakkında kimsenin söylemediği 10 şey
80'lerin sonu ve 90'ların başındaki clubbing devrimi, iş üzerinde beklenmedik bir zincirleme etki yarattı. Her nasılsa insanların dans pistinde buldukları birlik - özgürlük, aşk - berbat bir işte uzun saatlerin gitmeleri gereken yol olmadığına inanmalarına yol açtı. Yönetimde çalışmaktan vazgeçtiler, üniversiteyi bıraktılar, kendilerini yönetim danışmanlığından kovdular (boooorrrrriiiiinnng), bisküvi fabrikasındaki işlerinden uzaklaştılar ve bir daha geri dönmediler. Şimdiye kadarki ilk asit evi kulüplerinden biri olan Shoom'un bir haber bülteni vardı. Kulübün açılmasından birkaç ay sonra, DJ Danny'nin eşi Jenny Rampling, bültende Shoom'un işlerini bırakmamaları için yalvaran bir makale yazdı.
Ama yaptılar. Aynı şekilde Hacienda'da, Londra çevresindeki tarlalarda, Basics'e, Cream'de kulüpler de yaptı. House müziğinin yeniliği hakkında - polisi şaşırtma ve kurumu üzme şekli - kulüpçülerin her zaman olduğu gibi üstesinden gelebileceklerini, hayatlarında devrim yapabileceklerini, çıkmaz işleri bırakıp kendi başlarına yapabileceklerini hissetmelerine neden olan bir şey vardı. yaşamanın yolu. Böylece yaptılar; ya da en azından denediler. Bazıları kulüplere gitti, başka hiçbir şey için zaman veya zihin alanı bulamadı (belki biraz anlaşma). Ancak diğerleri giysi üreticisi oldu ya da grafik tasarımcı oldu, gazeteciliğe girdiler. Pek çok DJ oldu, gruplara katıldı, diğerleri solo müzik yaptı, yatak odalarında bir parça bastı ve beyaz plak şirketi plakçılara aldı. Sahnede konserler çekmeye, arkadaşlarını filme almaya, komik animasyonlar yapmaya veya kendileri komik olmaya başladılar. Dergiler ya da plak şirketleri kurdular, aktör ya da yönetici ya da halkla ilişkiler ya da model oldular.
Ve… işe yaradı. Şimdi buna yumuşak güç deniyor - bir yerin atmosferi, ahlakı ve tarzı ve sosyalleşme fırsatları, eşsiz cazibesi - o zamanlar bazı insanlar bunun yumuşak Thatcherizm olduğundan endişeliydi. Etik girişimcilik gerçekten var olabilir mi? Kamu sektörü dışında herhangi bir iş sadece Tory-lite değil miydi? Birçoğumuz, özellikle kuzeydeki imalat endüstrilerini hala hatırlayabiliriz. Özel girişimden şüpheleniyorduk. Fikirlerimizle ve arkadaşlarımızla, sevdiğimiz şeyleri yapmak ve bunun için para kazanmak anlamına gelebileceğini anlayana kadar.
1990'larda yaratıcı endüstriler büyüdü ve İngiltere'nin kendisini dünyaya satma yönteminin bir parçası olana kadar fark edildi.
Biz de öyle yaptık. O zamanlar özgürlük, heyecan ve biraz para demekti. Yaratıcılığımız, fikirlerimiz ve gücümüz istihdam çözümümüzdü. Etrafa bakıp bu çözümlerin artık işe yaramadığını görmek ne kadar garip - yerinden oynatma, cesaret kırıcı -. En azından senin için değil.
Kötü bir adama ihtiyacımız var mı? Belki yaparız. Alçak bıyığını, interneti döndürerek girin. 2000'den beri internet her şeyi değiştirdi. Müzik işini mahvetti, yazılı gazeteciliği mahvetti, kitaplara, filmlere ve komediye, hatta moda yoluna girdi. Torpido atmadığı tek yaratıcı endüstri güzel sanattır ve bunun nedeni sanatın değerinin benzersizliğidir, tek bir yaratımın orada olan tek şey olduğu gerçeğidir. Diğer eğlenceli şeylerin çoğu yeniden üretime ve çoğaltılan her şeyin telif hakkına bağlıdır. Ancak Bad Guy Internet, Telif Hakkı ile yumruk yumruğa kavga etti ve Telif Hakkı tüm duvarlara bulaştı. Sonra tüm reprodüksiyonları bedavaya verdi. Ve bu faktörler, herkesin artık yaratıcı olmak istemesiyle birleştiğinde (o yeni isim, yanlış yerleştirilmiş sıfat) - bankacıların oğulları ve kızları, hatta politikacıların çocukları bile - işin eskisi gibi olmadığı anlamına gelir. olmak.
- Evden çalışmanın uzman rehberi
Şimdi arkadaşlarımı düşünüyorum, bir cumartesi gecesi bir öğrenci sendikası bopunda mezarlık slotunu oynamak için otoyolda koşuyorlar. 22: 30'dan sonra gece kulübüne dönüşen komedi mekanında sarhoş tavuk ve bekarlığa veda partileri. Başladığımızda aldığımız oranın yarısı kadar bir tomar kopya yazmak. Remixlerden vazgeçmek çünkü onları kahraman olarak listeleyen daha yeni, daha ucuz bir DJ var. Banka inatla bu risk çeklerini nakde çevirmeyi reddettiğinde, "maruz kalma" nedeniyle bir kez daha ücretsiz çalışmasının istenmesi.
Ve bazen neden bir emekli maaşı veya 'yatırımlar', ne olursa olsun neden hiç sıkılmadığımızı merak ediyorum. Ve her ayrıldığınızda aileden uzakta zaman geçirmek zorlaşır. Bütün gece ayakta kalmak, bir sonraki faturaları nasıl ödeyeceğiniz konusunda endişelenmeniz gerekmedikçe, fiziksel bir imkânsızlık haline gelirse… ama ayakta kalmak zorundasınız, çünkü ipoteği ödemenin tek yolu sabaha kadar çalışmaktır. Artık normal iş için sözleşme yapamayacağınız için çok sayıda düşük ücretli küçük işi üstlendiğinizde.
Her iş biraz iştir. Hiçbir şey güvenli değil. Vardiyalı çalışma, yarı zamanlı, yaklaşık bir aylık bir sözleşme. Şirketler, hizmetlilere ödememeyi tercih ediyor, sadece bir zamanlar altı ay sürecek iş için sadece birkaç haftalık maaş. 70'li ve 80'li yılların aksine, kadınlar artık pazarda. İş gücünün yüzde 49'unu oluşturuyoruz. Dışarıda sizin kadar çalışmak isteyen fazladan yedi milyon insan var.
Banka inatla bu maruz kalma çeklerini nakde çevirmeyi reddettiğinde, "maruz kalma" nedeniyle ücretsiz çalışmamız isteniyor
---
ABD'de 2020 yılına kadar işgücünün yüzde 40'ının serbest olacağı tahmin edilmektedir. Birleşik Krallık'ta, tüm sektörlerde çalışan 1,4 milyon serbest çalışan var; bu 10 yıl öncesine göre yüzde 14 arttı. Serbest meslek artık bir derece için okuyan öğrencilerin yüzde 87'si tarafından çekici bir kariyer seçeneği olarak görülüyor (pragmatizm diyebilirim). Birleşik Krallık'ta, üst düzey yöneticilerin yüzde 15'i serbest meslek sahibidir; BT uzmanlarının yüzde 13'ü; Mühendislerin yüzde 12'si; Tasarım ve medyadaki profesyonellerin yüzde 40'ı; ve inşaatta kalifiye esnafın yüzde 56'sı. AB işgücü piyasasında, serbest çalışanların sayısı 2004'te 6,2 milyonun biraz altındayken 2013'te yüzde 45 artışla 8,9 milyona çıktı.
---
'De iki yıllık istihdam haricinde tüm çalışma hayatım boyunca serbest çalıştım. Yumruk darbeleri. Bir yazıyı her bitirdiğimde, yine gereksiz oluyorum.
Bu bir alıntıdır ZAMAN DOLDU. Midlife, eğer hala genç olduğunu düşünüyorsan, tarafından Miranda Sawyer, tarafından yayınlandı 4th Estate. Buradan Amazon'dan satın alın.
